توضیحات
شرح مقالۀ سوگواری و مالیخولیای فروید و نگاهی به چند خوانش سیاسی-اجتماعی از آن
اهمیت مقالۀ سوگواری و مالیخولیا (1917) از چند جهت است. فروید در این مقاله مفاهیم و اندیشههای مهمی را در مورد زندگی رانهای، روابط با ابژه، ساختار روان، پویایی و توپولوژی جریانهای ذهنی مطرح میکند که در سالهای بعد در آثار مهمی مانند آنسوی اصل لذت (1920)، ایگو و اید (1923) و تمدن و ملالتهای آن (1930) و رئوس نظریۀ روانکاوی (1938) دنبال میشود. فرضیههای مطرحشده در این مقاله بر روانکاوان بعدی تأثیر زیادی گذاشته است؛ برای نمونه تامس آگدن سرچشمۀ نظریههای روابط ابژه را آرای فروید در این مقاله بیان میکند. سوگواری و مالیخولیا از حوزۀ روانکاوی فراتر رفته و در مطالعات میانرشتهای به ویژه مطالعات علوم سیاسی و اجتماعی نیز مورد استقبال پارهای از اندیشمندان قرار گرفته است. درنهایت، نوشتار فاخر و قلم شیوای فروید در این مقاله یکی دیگر از ویژگیهای برجستۀ این اثر است؛ طوریکه این متن را یکی از مراجع ارزیابان در اعطای جایزۀ ادبی گوته به زیگموند فروید میدانند.
در این دوره ابتدا به شرح مفاهیم و اندیشههای فروید در مقالۀ سوگ و مالیخولیا (1917) پرداخته خواهد شد و سپس نگاهی به بازنگریهای ممکن در این فرضیهها در سایۀ نظریههای بعدی فروید پیرامون ساختار روان و دستهبندی رانهها انداخته میشود. در نهایت، دو خوانش سیاسی-اجتماعی از این مقاله بررسی خواهد شد. ابتدا خوانش الکساندر و آندره میچرلیش در زمینۀ تحلیل اجتماعی جامعۀ آلمان غربی پس از جنگ جهانی دوم و سپس خوانش جودیث باتلر از این اثر در زمینۀ مفهوم خشونتپرهیزی.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.