شما هر روز در جستجویی برای زندگی سالم تر و شاد تصمیم می‌گیرید تا در برابر تکانه‌ها((impulses )) مقاومت کنید. این که آیا پرس دوم پوره سیب زمینی را رد می‌کنید، خود را به باشگاه می‌کشانید، از یک دور دیگر نوشیدنی چشم پوشی می‌کنید یا در برابر تمایل به پیچاندن جلسه صبح روز شنبه مقاومت می‌کنید، اراده شما به طور ثابت مورد آزمون قرار می‌گیرد.

محدودیت اراده، اغلب بعنوان مانع اصلی برای نگه داری از وزن سالم نامبرده می‌شود و پژوهش‌ها نیز این موضوع را تایید می‌کنند. به عنوان نمونه، مطالعه ایلی تسوکایاما((Eli Tsukayama)) در دانشگاه پنسیلوانیا((Pennsylvania )) و همکارانش نشان داد که کودکانی که از خود کنترل بیشتری برخوردار هستند، به دلیل توانایی آنها در کنترل تکانه‌ها و به تأخیر انداختن لذت، در دوران نوجوانی به احتمال زیاد دچار اضافه وزن نمی‌شوند.

با این حال، همانطور که در آیا اراده یک منبع محدود است؟ (از اینجا بخوانید) به آن پرداخته شد، مقاومت در برابر این تکانه‌ها ممکن است قدرت فرد را برای تاب‌آوری((withstand)) در مقابل وسوسه‌های بعدی را کاهش دهد. تاد هیترتون((Todd Heatherton))، از کالج دارتموث((Dartmouth ))، و کاتلین ووهس((Kathleen Vohs)) این موضوع را در تحقیقی نشان دادند که پس از تماشای فیلمی غم انگیز، به دانشجویان رژیم بستنی پیشنهاد کردند. برخی از افراد شرکت کننده در آزمایش به طور معمول فیلم را تماشا کرده بودند و دستوری برای کنترل احساسات به آنها داده نشده بود، در حالی که به گروه دیگر دستور داده شده بود که واکنش های احساسی خود را خفه((stifle )) کنند، تلاشی که به اراده نیاز داشت.

محققان دریافتند افرادی که رژیم داشتند و از اراده خود استفاده، تا احساسات خود را سرکوب((squelch )) کنند، نسبت به افرادی که در واکنش احساسی به فیلم آزاد بودند، بستنی بیشتری خوردند.

مردم اغلب علت خوردن هیجانی((emotional eating )) را خلق خوی بد((Bad moods)) یا بد فازی می دانند و آن را سرزنش می­کنند. اما هیترتون((Heatherton )) و ووهس((Vohs )) دریافتند که حالات هیجانی افراد [به طور مستقیم] بر میزان خوردن بستنی تأثیر نداشت بلکه کاهش قدرت اراده در افراط آزمودنی‌ها [برای پرخوری هیجانی]، اهمیت تعیین کننده بیشتری داشت.

همچنین دلایلی که فرد رژیم می­گیرد نیز ممکن است نقش داشته باشد. همانطور که در آیا اراده یک منبع محدود است؟ (از اینجا بخوانید) توضیح داده شد، موروون((Muraven )) و همکاران دریافتند که باورها و نگرش‌های شما ممکن است شما را از تأثیرات احساس تهی شدن محافظت کند. در یکی از نمونه‌های این ایده، او از داوطلبان خواست که در برابر خوردن یک بشقاب کلوچه که جلوی آنها گذاشته شده بود مقاومت کنند. سپس توانایی خودکنترلی آنها را با فشار دادن دسته ورزش تا حدی که می­توانند آزمایش کرد.

او دریافت افرادی که به دلایل درونی (مانند لذت بردن از چالشِ مقاومت در برابر خوراکی های لذت بخش) نخوردن کلوچه‌ها را انتخاب کردند، نسبت به افرادی که به دلایل بیرونی مقاومت می‌کردند (مثل اینکه می‌خواستند آزمونگر را راضی نگه دارند)، در آزمون گرفتن فشار دادن دسته ورزشی کنترل بهتری داشتند.

واضح است که اراده جزء ضروری و لازم برای تغذیه سالم است. در محیطی که انتخاب‌های غذایی ناسالم (و اشتها برانگیز ) همه جا وجود دارد، مقاومت در برابر وسوسه احتمالاً قدرت اراده را تحلیل می‌برد و حتی افرادی که با انگیزه که در رژیم هستند را از بین می‌برد. با این حال، رفتارهای پرخوری پیچیده است، با پشتوانه­های روانی و عصبی متعدد. در نتیجه، هنگام بحث در مورد درمان چاقی، نقش نیروی اراده تا حدودی بحث برانگیز است.

برخی از متخصصین بر این باورند که تاکید بر خود کنترلی و انتخاب شخصی به افراد برچسب می‌زند [انگ ناتوان بودن در خود کنترلی و اینکه آنها انتخاب می‌کنند که اینگونه رفتار کنند] و بعید به نظر می‌رسد که این موضوع انگیزه کاهش وزن را در افراد ایجاد کند. کارشناسان استدلال می­کنند که متخصصین فعال در حوزه سلامتی باید از تأکید ورزیدن بر اراده اجتناب کنند و به جای آن بر روی به حداقل رساندن تأثیر محیط بر رفتار خوردن تمرکز کنند.

از این گذشته، وقتی نوبت به محیط مدرن ما می­رسد، مقاومت در برابر فشار و اصرار درونی((Urge))  برای پرخوری می‌تواند چالش بزرگی باشد. ما با تبلیغات خوراکی‌های پرکالری بمباران می‌شویم. غذای سریع، ارزان و فرآوری شده((processed food)) به‌ راحتی، 24 ساعت و هفت روز هفته در دسترس و اغلب هزینه کمتری نسبت به گزینه‌های سالم‌تر دارند.

با این حال، هم اراده و هم محیط در انتخاب­های مرتبط با غذا نقش دارند. درک بهتر هر دو عنصر، گزینه‌ها را برای افراد و متخصصین فعال در حوزه سلامتی که با چاقی((Obesity )) [فربهی]دست و پنجه نرم می‌کنند، بهبود می‌بخشد.

اراده در سایر انتخاب­های سبک زندگی سالم نیز نقش دارد، از جمله مصرف و سوء مصرف تنباکو، الکل و مواد. به گفته کوین کینگ((Kevin King )) ،از دانشگاه واشنگتن، رشد خودکنترلی خوب در کودکان ممکن است از مشکلات سوء مصرف مواد در نوجوانان و بزرگسالان پیشگیری کند. (تقویت خود کنترل گری برای مطالعه اینجا را کلیک کنید)

کینگ و همکارانش در نوجوانانی که از کلاس 6 به کلاس  11 پیش می‌رفتند خود کنترلی را بررسی کردند. آنها دریافتند، نوجوانانی که در کلاس ششم مشکلات خود کنترلی بیشتری داشتند ـ مانند صحبت کردن خارج از نوبت در کلاس یا عمل بدون فکر کردن ـ. به احتمال بیشتر در دوران دبیرستان از الکل، تنباکو و ماری جوانا استفاده می‌کنند.

جای شگفتی نیست، همانطور که موراوون((Muraven)) در چندین مطالعه نشان داد، که قدرت اراده در مهار مصرف الکل نیز دارای اهمیت است. در یک آزمایش، او دریافت افرادی که به صورت اجتماعی نوشیدنی الکلی مصرف می‌کردند و در یک محیط آزمایشگاهی که تمرین خود کنترلی برای آنها اعمال شده بود، در «آزمایش چشایی» [در این آزمون آزمودنی ها برای تست و مزه کردن نوشیدنی مقداری از آن را می‌نوشند] نسبت به افرادی که قبلاً از ذخایر خودکنترلی خود استفاده نکرده بودند، نوشیدنی الکلی بیشتری نوشیدند.

در مطالعه دیگری، او دریافت افراد زیر سن قانونی در روزهایی که نوشیدنی الکلی مصرف می­کردند و خود را مجبور به اعمال کنترل بیشتر از حد معمول می‌دانستند، احتمال بیشتری داشت که محدودیت‌های نوشیدن الکل که خودشان وضع کرده‌ بودند را زیر پا بگذارند. این یافته شواهد بیشتری ارائه می‌دهد که نشان می دهد به کارگیری اراده در یک حوزه می­تواند موجب تضعیف ظرفیت شما برای مقاومت در برابر وسوسه­ها در سایر زمینه­های دیگر زندگی شود.

درک نقش نیروی اراده احتمالاً برای ایجاد درمان‌های مؤثر برای اعتیاد و کمک به راهنمایی افراد به سمت انتخاب‌های سالم، مانند خوب غذا خوردن، ورزش، و اجتناب از مواد غیرقانونی دارای اهمیت است. تحقیقات در مورد قدرت اراده در حال حاضر پیشنهادهایی برای پایبندی به رفتارهای سالم ارائه می­دهد. راهبردهای مدیریت اراده در این مقاله مورد بحث قرار خواهد گرفت.

منبع: انجمن روانشناسی امریکا

https://www.apa.org/topics/personality/willpower

ترجمه حاضر کاملا وفادار به متن نبوده و برای فهم و مطالعه آسان و جهت انتقال راحت تر مفهوم در قسمت هایی تغییر داده شده است.