با فرارسیدن سال نو بسیاری دست به کار می‌شوند تا برای سال پیش رو برنامه‌ریزی کنند. بعضی سراغ کارهایی می‌روند که تا به حال پشت گوش انداخته‌اند و برخی هم اهدافی به کلی جدید انتخاب می‌کنند. گاهی هم افراد به برنامه‌ی سال قبل نگاه می‌کنند و متوجه می‌شوند نتوانسته‌اند قسمت زیادی از آن را انجام دهند و ممکن است بخواهند امسال آن را جبران کنند. اما شکست خوردن در انجام برنامه‌های سال جدید اتفاقی رایج است. اگر برای شما پیش آمده‌باشد که اهدافی برای سال نو بنویسید ولی در پایان سال به آنها دست نیابید، این یادداشت به شما کمک خواهد کرد تا در مورد این موضوع تعمق کنید

یکی از دلایلی که ممکن است هدف‌گذاری سالانه شما به نتیجه نرسد، نادیده گرفتن محدودیت‌های خودتان به عنوان یک انسان است. زمان و توان شما محدود است. از طرفی همیشه نمی‌توانید با حداکثر توان‌تان کار کنید و از طرف دیگر هر کاری انجام می‌دهید باید از زمان‌تان خرج آن کنید که باز خود، اندازه‌ای محدود است. مثلا ممکن است که هر روز حوصله کتاب خواندن نداشته باشید یا کاری ضروری برایتان پیش بیاید که نتوانید برای مطالعه کتاب زمان بگذارید. یا شاید هم اصلا خودتان علاقه‌ای نداشته باشید.

گاهی فشار اجتماعی باعث می‌شود کارهایی را خلاف میل باطنی‌، درون برنامه‌تان بگنجانید. رسانه‌ها پر از توصیه‌های لاغری و موفقیت و امثالهم هستند. علاوه براین اطرافیان هم ممکن است مدام شما را به لاغرتر شدن یا بیشتر کار کردن یا کسب درآمد بیشتر تشویق کنند. در چنین شرایطی خیلی دور از انتظار نیست که به فکر بیافتید یکی از این‌ موارد را وارد برنامه‌‌ی سال جدید کنید؛ بخصوص اگر احساس کنید باید بهتر از این باشید

اگر سری به صفحات مرتبط با موفقیت بزنید متوجه می‌شوید که عموما شما را به بهترین بودن تشویق می‌کنند. در شغلتان بهتر باشید، ثروتمندتر باشید،  ظاهر بهتری داشته باشید و بسیاری «تر»های دیگر. اما همین صحبت‌های ظاهرا انگیزشی تلویحا به شما می‌گویند که کافی نیستید. چیزی درون شما کم است و شما باید خیلی بهتر از این باشید. شاید شما هم ناآگاه دست به کار شوید تا سالی پُرتر داشته باشید و برای همین هر کاری از دست‌تان می‌آید یا نمی‌آید را به برنامه‌تان بیافزایید

اگر می‌خواهید برنامه‌تان را با واقعیت زندگی و خواسته‌هایتان تطبیق دهید، بهتر است از خودتان چند سوال اساسی بپرسید. اول اینکه آیا محدودیت‌های زمانی را فراموش کرده‌اید؟  آیا از خود انتظار دارید همیشه با حداکثر توان کار کنید؟ اینکه خودتان چه می‌خواهید؟ آیا احساس اضطرار دارید که حتما کاری کنید؟ آیا کسی در اطرافیان‌تان شما را برای انجام کاری تشویق می‌کند؟ و در آخر اینکه اگر بهتر نباشید، احساس کفایت می‌کنید؟ آیا احساس می‌کنید چیزی کم است؟ همه این سوال‌ها می توانند به شما کمک کنند تا درباره تجربیا‌ت‌تان بیشتر تعمق کنید و شاید بخواهید در‌این‌باره با درمانگرتان صحبت کنید.