مقالات

فروید همواره با صدا کار کرده است، بدانسان که می‌گذاشت بیماران سخن بگویند و تداعی کنند و او چیدمانی را برای درمان تعیین و مشخص کرده است. همان طور که می دانید؛ اجتناب از تماس چشمی، روان کاوی شونده نمی‌تواند روان کاوش را ببیند. مسلما به این معنا نیست، که نگاه نقشی بازی نمی‌کند، امّا […]

کلیت جهان و امور بشری،  واقعیت خویش و وجود مستمرش را در درجه اول از حضور دیگرانی اخذ می‌کند که دیده‌اند و شنیده‌اند و به یاد خواهند آورد و در درجه دوم از تبدیل امور ناملموس به کیفیت ملموس مفاهیم و اشیاء. بدون یادآوری و بدون عییت بخشی و مفهوم سازی که یادآوری برای تحقق […]

بسیار شنیده‌ایم که هنر باید بازتاب‌دهنده‌ی واقعیت باشد و چیز‌ها را به همان شکلی که در جای خود مستقر شده‌اند بازنمایی کند، اما آیا هنر می‌تواند کاری بیش از این را انجام دهد؟ آیا هنر می‌تواند مرز‌های قراردادی که میان امر زیبا و زشت، خیر و شر، والا و پست برقرار ساخته‌ایم بر هم زند […]

واژه جشن برگرفته از لغت اوستایی “یسن “به معنای پرسش و ستایش است. جشن‌ها و آیین‌های جمعی، فعالیت­‌های نمادین و معناداری هستند که همواره در تقویم فرهنگی جوامع مختلف حضور داشته‌اند.  جشن هولی (رنگ ها) در هندوستان، جشن شکوفه‌های گیلاس در ژاپن و جشن نوروز نمونه‌هایی از این جشن‌ها هستند که  هر یک معانی فرهنگی […]

یک تصویر یا یک عکس چگونه می‌تواند تاریخِ رنج را روایت کند؟ چه نسبتی با حافظه برقرار می‌کند و از جانِ بینندگانش چه می‌خواهد؟ شارل بودلر، از اولین متفکران و ادیبانی که سعی داشت منطقِ سیال و فرارِ مدرنیته‌ای را به فهم درآورد که در آن «هر چیز سخت و استواری دود می‌شود و به […]

در روان کاوی، “انتقال” پدیده ای است که از طریق آن احساسات ناآگاه آنالیزان که ریشه در دوران کودکی او دارند فرصت بروز دوباره در واقعیت را می­یابند. اصطلاح “عشق انتقالی” اشاره به ارتباطی احساسی دارد که در محیط روان‌کاوی رخ می­دهد و در ظاهر هدف آن روان‌کاو است. یعنی به نظر می­رسد که آنالیزان […]

در سال­‌های آغازین کودکی، والدین تنها مرجع قدرت برای کودک هستند و او باوری تردیدناپذیر به آنان دارد.در نگاه کودک خردسال، پدر توانمندترین و مقدرترین مردان و مادر دوست­‌داشتنی­‌ترین زن روی کرۀ خاکی است. کودک در خیال­‌پردازی­‌های خود، دُردانه فرزندِ بهترین والدین دنیاست و از سعادتی برخوردار است که هیچ کس دیگری از آن بهره […]

مارسل پروست در پاره‌ای از شاهکار جاودانه‌ی خود، «در جستجوی زمان از دست رفته» توصیفی چشم‌گیر از حالتِ روانیِ «وسواس»‌‌ ارائه می‌دهد که در منتهادرجه‌ی شکوه و نبوغ قرار دارد. در روان‌کاوی جبر تکرار و وسواس را به‌‌عنوانِ پدیده‌ای روان‌شناختی می‌شناسیم که در خلال‌اش فرد به شکلی تعمدی خود را در موقعیتی نا‌خوشایند قرار می‌دهد […]

آیا «سلبریتی»‌‌ها علی‌رغم همه‌ی سر‌و‌صدایی که در رسانه‌های توده‌ای و حتی در واقعیت غیر‌رسانه‌ای دارند...

در دانش روان‌کاوی پرسشی بنیادین از هدف نهایی روان‌کاوی وجود دارد...

بسیاری از روان‌کاوان به نقش ضروری محیط در رشد کودک تاکید فراوانی داشته اند...

تکلیف خواننده با واژه‌ی سلبریتی تا همین چند سال پیش هم معلوم بود. او یا بازیگر بود...